Een handtas.

(Scroll down for English)

Tijdens mijn eerste naaiweekend verlegde ik serieus wat grenzen. De eerste dag warmde ik me op aan de vuile was. Op dag twee ging ik voor het echte werk. Begin dit jaar kocht ik kurkleer via een groepsaankoop, in mei het patroon, in oktober de voeringsstof en fournituren. Een proces van lange adem, maar ik had de tijd nodig om moed bijeen te schrapen om eraan te beginnen.

Het patroon, da’s er eentje van Ellepuls. Dé Chobe bag, ontworpen voor het recycleren van jeans. Origineel bestaat het voorpand uit 12 stroken. Ik vind dat zelf niet zo mooi, dus nam voor zowel de voor- als achterkant het patroondeel van het achterpand en speelde met lijnen tot ik tevreden was. Ik was bang dat het blauwe kurkleer te overheersend zou zijn, maar op deze manier komt het mooi tot zijn recht. Niet te fel aanwezig, maar een mooie combinatie met het bruine.

De dingen die ik zelf leuk vind aan het patroon zijn de grootte van tas (echt pérfect!), het met de hand toegenaaide hengsel en het zakje achteraan. Uit luiheid naaide ik binnenin geen extra zakje, maar daar heb ik ondertussen toch wat spijt van.

Tassen naaien, da’s toch een speciale kunst. Ik ben er zeker van dat ik sommige dingen niet naaide zoals het hoorde, maar ik probeerde toch alles zo mooi mogelijk af te werken. Zo stikte ik altijd alles door en gebruikte holnieten voor de afwerking aan de hengsels. En stiekem ben ik wel trots op het resultaat.

Moest je benieuwd zijn: het kurkleer kocht ik via een Facebook groepsaankoop, idem voor de versteviging (Decovil Light voor de bodem en Vlieseline H640 op de voering), de voering kocht ik bij Pieke Wieke, de holnieten bij Buzy Lizy (Kapellen) en de overige fournituren bij K-bas.

---

During my first sewing weekend I was pushing my boundaries. Day 1 was a warm-up with the laundry bag, but the hard work started at the second day. Beginning of this year I bought the cork leather, in May the pattern and in October the lining fabric and supplies. Sounds like a long process, but it was needed to find enough courage to start off.

I used the Chobe bag pattern of Ellepuls. Originally a pattern to recycle jeans with on the front side 12 strips. I don’t really like the stripes, so I used the back pattern piece for the front side and started drawing lines until I was satisfied. I was afraid that the blue color would be too dominant, but think I managed to not let it overpower the beauty of the brown. 

What I like a lot about the pattern is the size of the bag (which is just perfection!), the hand sewn handle and the small pocket in the back. I was a bit lazy and didn’t include an extra pocket inside, but have to admit that I regret it already a bit.

Sewing bags is a special art and for sure there were parts I didn’t sew the way I should have. But I did try to finish everything with a professional look and secretly I am really proud of the result. Just after finishing I was shouting to “never again sew a bag”, but already I feel the butterflies for a new project. Sewing bags feels like a new addiction…